جعفر پناهی (زاده ۲۰ تیر ۱۳۳۹ در میانه)، کارگردان، فیلمنامهنویس و زندانی سیاسی ایرانی است. پناهی کارش را در سینما به عنوان دستیار کارگردانِ فیلمهای عباس کیارستمی آغاز کرد. بسیاری از فیلمهای او تصویری انتقادی از مشکلات جامعه ایرانی ارائه میدهند که این امر سبب اعمال محدودیتهایی برای نمایش آثارش شدهاست. سینمای جعفر پناهی اغلب به عنوان نئورئالیسم ایرانی تعریف شدهاست. وی از مطرح ترین و از صاحب سبک ترین کارگردان های تاریخ سینمای ایران است.
جعفر پناهی به دنبال زن جوانی با صدای طلایی می رود که توسط مقامات ایرانی از آوازخوانی منع شده است.
بهناز جعفری بازیگر مشهور با دیدن ویدو دختری شهرستانی آشفته می شود. خانواده دختر او را تحت فشار گذاشته اند تا تحصیلاتش در دانشکده هنر تهران را رها کند. بهناز صحنه فیلم برداری خود را ترک می کند و سراغ جعفر پناهی فیلم ساز می رود تا در حل مشکل…
يک روز زندگی همراه با يک رانندگی تاکسی (جعفر پناهی) در تهران که چالش های اجتماعی در ایران را به تصویر می کشد.
فیلم ماجرای یک مرد نویسنده است که با خروج از شهر، به ویلایش در شمال پناه میبرد و پس از ورود به ویلا، پردهها را میکشد و ارتباط خود را با دنیای بیرون قطع میکند. در حالی که به دنبال آن یک مرد و زن جوان که در حال فرار از دست پلیس هستند، ناگهان وارد...