کامبوزیا پرتوی (زاده ۱۳۳۴ در رشت) فیلمنامهنویس و کارگردان اهل ایران است.
پرتوی فعالیت هنری خود را با ساخت فیلمهای کوتاه در سینمای آزاد دماوند آغاز نمود. وی تحصیلاتش را در دانشکده هنرهای دراماتیک سابق (دانشکده سینما و تئاتر) دانشگاه هنر ناتمام گذاشت و در دوران دانشجویی چند فیلم کوتاه مستند و داستانی برای تلويزيون ایران کارگردانی کرد و همان زمان نخستین فیلم بلند داستانی اش را با نام عینک برای شبکه دوم تلویزیون ساخت و کارگردانی در سینمای حرفهای را با فیلم ماهی تجربه کرد. از آثار به یادماندنی او در زمینه کارگردانی میتوان به فیلم های ماهی و گلنار و بازی بزرگان و کافه ترانزیت اشاره کرد. او برای ساخت فیلم ماهی جایزه بهترین فیلم جشنواره جیفونی ایتالیا و جایزه یونیسف از جشنواره برلین و جایزه بهترین فیلم جشنواره آدلاید استرالیا را در سال ۱۹۸۹ به دست آورد. پرتوی براي كارگرداني كافه ترانزيت جايزه هيئت داوران جشنواره بینالمللی فیلم ماردل پلاتا و جایزه فیپرشی جشنواره داکا و همچنين سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فجر را كسب كرد. او پیشتر هم جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم سینمایی من ترانه ۱۵ سال دارم در بهمن ۱۳۸۰ از بیستمین جشنواره فیلم فجر دریافت نموده بود. او در سال ۲۰۱۳ م جایزه بهترین فیلم نامه را از جشنواره فیلم برلین به طور مشترک به همراه جعفر پناهی به خاطر فیلم پرده نصیب خود کرد فیلمی متفاوت که خود او نقش اول آن را بازی کرد. او همچنین دو جايزه بهترين فيلمنامه از جشن خانه سينما براي فيلمهاي قطعه ناتمام و كافه ترانزيت را از آن خود کرد. همسر او فرشته صدرعرفایی بازیگر است. کامبوزیا پرتوی در فیلمهایی مثل آدم و شبانهروز و پنج ستاره مشاور کارگردان و در فیلمهایی مثل شب یلدا و یک شب و سه زن مشاور فیلمنامه بوده است.
فیلم ماجرای یک مرد نویسنده است که با خروج از شهر، به ویلایش در شمال پناه میبرد و پس از ورود به ویلا، پردهها را میکشد و ارتباط خود را با دنیای بیرون قطع میکند. در حالی که به دنبال آن یک مرد و زن جوان که در حال فرار از دست پلیس هستند، ناگهان وارد...