آرتور آریستاکیسیان پنج سال با بیخانمانهای مسکو زندگی کرد و فیلم “جایی بر جهان” را بر اساس مستندات هولناکی که از این تجربه به دست آورده بود ساخت. فیلمی درباره ی سقوط انسان...
آنها انسانهایی هستند که رابطه ی خود را با جهان از دست داده اند و غرق در رویاهای خود گشته اند، کودکی در بطن مادر با پدر سخن می گوید و پدر لحظه شماری میکند تا پا به میان این افلیج ها، ولگردان و رانده شدگان بگذارد...