شرمین عبید چنائی (اردو: شرمین عبید چنائے؛ زادهٔ ۱۲ نوامبر ۱۹۷۸(۱۹۷۸-11-۱۲)) یک روزنامهنگار، کنشگر، کارگردان و تهیهکننده اهل پاکستان است.
وی دوبار برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم مستند کوتاه؛ برای مستند نجات چهره (۲۰۱۲)[۱][۲] و دختری در رودخانه: بهای بخشیدن (۲۰۱۵)؛[۳] و یکبار جایزهٔ امی برنامههای خبری و مستند برای بهترین مستند، شده است. وی همچنین نامزد جایزهٔ امی برنامههای خبری و مستند برای بهترین تحقیق بوده است.
بر زندگی و کار فون فورستنبرگ تمرکز می کند، که در زمینه ای که عمدتاً مردانه بود و امپراتوری مد چند میلیون دلاری را جمع آوری کرد، نامی برای خود ایجاد کرد.
این فیلم مستند داستان یک دختر جوان پاکستانی را روایت میکند که به جرم عاشق شدن، محکوم به مرگ میشود و خانواده اش نیز کُشتن او را افتخار می دانند، اما او تبدیل به یکی از بازماندگان نادر سیستم قضایی خشن این کشور میشود...
داستان درباره بچه هایی است که میخواهند شهرشان را نجات دهند و شیطان و پلیدی و جنایت را از شهرشان پاک کنند!
در این مستند با چند تن از موسیقی دانان پاکستانی مصاحبه میشود و نظر آنها را در مورد تمایل به ادامه کار میپرسند...
داستان مستند در رابطه با دو زنی است که بخاطر مبارزه در راه عدالت مورد حمله اسیدپاشی قرار گرفتن و به دنبال بهبودی خود هستند و …