داستان « ماندرلي» در بهار 1933 و در يک مزرعه بزرگ در آلاباما اتفاق مي افتد. گريس، دختر يک تبهکار معروف، به يکي از شهرهاي کوچک امريکا مي رود؛ جايي که برده داري پس از گذشت 70 سال از جنگ هاي داخلي هنوز منسوخ نشده است. با مردن خانم خانه، گريس زمام امور را به دست مي گيرد و بر آن مي شود تا برده ها را آزاد و آنها را براي رسيدن به استقلال ياري کند. اين موضوعي است که برخي از تماشاگران آن را با حمله نيروهاي ائتلاف به رهبري ايالات متحده و آزادي عراق مقايسه مي کنند. گريس شروع به آموزش دمکراسي به سياهان مي کند، در حالي که برده داران سفيد سابق ناچار به کار در مزرعه شده اند. پدر گريس و آدمهايش بر حسب اتفاق در آلاباما جلوي يک در آهنين عظيم که با زنجيرهاي ضخيم و يک قفل بزرگ بسته شده مي ايستند. کنار اين در، درخت بلوط خشکيده اي بر فراز سنگ خاراي سترگي که رويش نام ماندرلي حک شده، سايه افکنده است. پس از استراحتي کوتاه و خوردن ناهاري مختصر، گريس و پدرش و همراهانش در حال ترک آنجا هستند که زن سياهپوست جواني دوان دوان به سمت ماشين مي آيد و ملتمسانه روي شيشه سمت گريس مي کوبد. گريس بدون توجه به توصيه پدرش که آدمها را به حال خودشان بايد گذاشت، به دنبال زن وارد ماندرلي مي شو.د. آنجا عده اي را پيدا مي کند که در شرايط برده داري کامل زندگي مي کنند؛ اربابان سياه پوست و برده هاي سياه. انگار نه انگار که هفتاد سال است برده داري از بين رفته است.