رتبه 168 در برترین فیلم های سال 1973

نقدی بر یکی از بهترین فیلمهای آلن دلون – اسلحه های بزرگ ساخته دو چو تساری

یعنی به همان اندازه که می توان از ایرادات ریز و درشت فیلم بیش از حد ستایش شده ی سامورایی ژان پیر ملویل حرف زد، متقابلا می توان مدت ها در ستایش ظرافت و نکات تحسین برانگیز فیلم فوق العاده زیبا و دست کم گرفته شده ی اسلحه های بزرگ صحبت کرد. حتی بازی آلن دلون در نقش تونی آرزنتا در این فیلم هم سرتر از جف کاستلو در فیلم سامورایی است، برای اثبات آن شما را ارجاع میدهم به سکانسی که دلون وارد اتاق فرزند کوچکش که به تازگی توسط مافیا به قتل رسیده می شود و درحالیکه پلان ها اکثرا باز یا مدیوم است، دلون با بازی کلوزآپ و کمترین میزان برون نمایی و میمیک چهره، عمق غم و اندوه تونی آرزنتا را خیلی عالی به تماشاگران منتقل می نماید.
در بحث کارگردانی می توان به دو نمونه از اجراهای خلاقانه در این فیلم اشاره کرد، ابتدا سکانس اوایل فیلم که در آن افراد مافیا به تونی آرزنتا که از مراسم خاکسپاری همسر و فرزندش بر می گردد، حمله می کنند و پس از ناکامی آنها در کشتن او، یک تعقیب و گریز اتومبیل در می گیرد. در انتهای این تعقیب و گریز افراد مافیا به درون یک کلیسا فرار می کنند و تونی آرزنتا و دوستش دومینیکو هم به دنبال آنها وارد کلیسا می شوند. روند روتین اجرای چنین صحنه هایی این است که دنباله درگیری در داخل کلیسا پی گرفته شود، اما ما ناگهان شاهد نماهایی می شویم که در آن یک اتومبیل به آرامی از درون مه وارد کادر شده و جلوی کلیسا توقف می کند، سپس یک کشیش و فردی دیگر از آن پیاده شده و به درون کلیسا می روند. کشیش در داخل کلیسا با جسد افراد مافیا که به طرز فجیعی کشته شده اند مواجه می شود و صلیب می کشد، لازم به ذکر است که انتخاب نقش کشیش هم بسیار عالی صورت گرفته، خلاقیت دو چه تساری با تغییر ناگهانی ریتم در این سکانس و سپس نشان دادن نحوه ی کشته شدن دو مامور مافیا، اسرار آمیز بودن، ابهت و قدرت تونی آرزنتا و همینطور اثرگذاری صحنه را به شدت افزایش می دهد که در سینما این تکنیک را هرچه کمتر، اثرگذارتر می نامند که استاد بلامنازع آن در سینما استیون اسپیلبرگ است که در فیلم هایی چون دوئل و آرواره ها و ئی تی و پارک ژوراسیک و... به درخشانی هرچه تمام تر از آن ها استفاده نموده است.
اما دومین سکانس درخشان کارگردانی به نمایی است که شما درمجموعه آثار موفق و لعنتی سریع و خشن و همینطور بسیاری از فیلم های دیگر شاهدش هستید، نمایی که دوربین وارد موتور ماشین می شود و فعل و انفعالات درون آن را به تصویر می کشد. به اصطلاح کپی رایت این پلان ها برای فیلم اسلحه های بزرگ است که برای اولین بار در سینما و در جریان همان تعقیب و گریزی که در بالا خدمتتان عرض کردم درپلان هایی فشاری که بر قطعات موتور ماشین وارد می آید را به تصویر می کشد.
این فیلم یکی از بهترین بازی های، میزانسن ها و کارگردانی ها را در آثار گانگستری دارد که هم در فرم و هم در اجرا از بهترین آثار گانگستری ایتالیایی به حساب می آید و دیدن آن را به تمام دوستداران این نوع آثار پیشنهاد می شود.