این فیلم به یک موضوع مهم اجتماعی در غرب، یعنی به فاصله‌ی طبقاتی بین غنی و فقیر که بعد از بحران اقتصادی عمیق‌تر شده است اشاره دارد: کیت (کاترین کنر) یک زن مرفه نیویورکی است که نسبت به همنوعان فقیرش که در نیویورک زندگی می‌کند، احساس گناه دارد. او هر روز با این پرسش درگیر است که انسان چگونه می‌تواند با وجود فقر از رفاه مادی‌ای که برخوردار است بدون عذاب وجدان بهره‌مند شود. چنین است که سرانجام تصمیم می‌گیرد در خرید کالاهای مصرفی صرفه‌جویی کند و نسبت به فقرا مهربان باشد. برای همین شروع می‌کند به بذل و بخشش کردن و دست و دلبازی‌های بی حساب و کتاب و از خریدن لباس‌های گران‌قیمت مارک‌دار برای دخترش صرف نظر می‌کند. این وضع ادامه پیدا می‌کند تا اینکه کیت مجبور می‌شود ...