جاده‌های کیارستمی یک فیلم مستند کوتاه ایرانی محصول ۱۳۸۴ به کارگردانی عباس کیارستمی است. این فیلم که با نام جاده‌ها نیز شناخته می‌شود ترکیبی از تصویر و شعر و موسیقی است که با دیزالو عکس‌ها یا فیلمهای سیاه و سفید ساخته شده‌است. تصویر پایانی فیلم شامل انفجاری مهیب است که به همه آثار زندگی پایان می‌دهد. کیارستمی این فیلم را بر پایه برخی از قطعه‌های مجموعه عکس‌هایی با نام «جاده‌ها» که خودش طی سال‌های متمادی با گذر از جاده‌های گوناگون گرفته، ساخته‌است. مجموعه عکس‌های جاده‌ها پیش از ساخت فیلم در نمایشگاه‌های گوناگون داخلی و خارجی به نمایش گذاشته شده بودند. کیارستمی این فیلم مستند را یک تجربهٔ سینمایی خوب دانسته که با اعتماد کامل به بازیگر که کلید دوربین را در اختیار داشته، ساخته شده‌است. جاده‌ها در ایران به صورت اختصاصی و نیز در چند جشنواره خارجی اکران شده‌است.