دو دوست به نام های امیرپلنگ (محمدعلی فردین) و احمد ننه بابا جگركی (ذكریا هاشمی) به آسیه (مرجان) علاقه دارند؛ اما آسیه به امیر علاقه مند است، و امیر به نفع احمد از آسیه دوری می جوید. احمد با قلی، كه از پدر آسیه طلبكار است، درگیر می شود و او را به قتل می رساند؛ اما امیر دستگیر می شود. احمد با ارثی كه از عمه اش به او می رسد سرمایه ای می اندوزد و به تهران می رود. آسیه نیز پس از فوت پدرش به تهران می رود و در كافه ای آوازه خوان می شود. امیر پس از پایان محكومیتش با كاس آقا (سیدعلی میری) به تهران می رود؛ اما احمد كه صاحب كارخانه ای شده است آن دو را از خود می راند. امیر آسیه را در كافه می یابد و به خانه ی كاس آقا می برد. در غیبت امیر و كاس آقا صادق (علی آزاد) صاحب كافه، و افرادش برای بازگرداندن آسیه به كافه با او درگیر می شوند. آسیه بر اثر سقوط از ایوان خانه نابینا می شود. امیر از احمد كمك می خواهد و قول می دهد كه در صورت معالجه ی آسیه دوباره از او دوری كند. امیر وانمود می كند كه به عیاشی مشغول است و‌آسیه هم به كافه بازمی گردد. احمد برای بازگرداندن آسیه به كافه می رود و داستان فداكاری امیر را شرح می دهد، و در آنجا با صادق درگیر و زخمی می شود. احمد در بیمارستان بستری و پس از معالجه مرخص می شود و سرانجام امیر و آسیه زندگی تازه ای را آغاز می كنند.